Zasady kształcenia
Zasady kształcenia psychoanalityka
I. Szkoła funkcjonuje bez standardów, ale nie bez zasad sformułowanych przez Jacques’a Lacana.
Kształcenie psychoanalityka było dla Lacana kluczową kwestią przez 30 lat jego nauczania i kwintesencją samej psychoanalizy. Szkoła, a więc Koło Warszawskie, jest ufundowana na precyzyjnych zasadach i logicznie z nich wynikającym sposobie postępowania.
Filarami kształcenia są:
- własna psychoanaliza doprowadzona do jej strukturalnego końca
- superwizja
- teoretyczna praca nad tekstami
- procedura passe
Wszystkie te filary związane są z kluczową kwestią dotyczącą kształcenia psychoanalityka jako praktyka zajmującego się nieświadomym. To kształcenie nie jest uczeniem zawodu jak inne. Będąc kształceniem immanentnie związanym z nieświadomym jest kształceniem zasadniczo indywidualnym i nie może być masowym. Z tego również wynika fakt, że nie ma ograniczeń w wykształceniu akademickim kandydujących.
II. Koło tak jak Szkoła nie prowadzi rekrutacji do ksztalcenia. Koło skupia się na kształceniu swoich członków. Organizowane seminaria i konferencje mają z zasady charakter otwarty, co służy popularyzacji psychoanalizy.
O przyjęciu nowego członka, po zapoznaniu się z jego prośbą i odbyciu z nim jednej lub kilku rozmów, decyduje Zarząd Koła w porozumieniu z Zarządem New Lacanian School.
III. Weryfikowanie przygotowania, sposobu myślenia o klinice, sposobu pracy z pacjentami odbywa się poprzez publiczne prezentowanie swojej pracy i poddawanie jej pod dyskusję. Dotyczy to zarówno początkujących praktyków jak i tych bardzo doświadczonych.
Przedstawienie swojej pracy odbywa się podczas superwizji (indywidualnych i grupowych), podczas spotkań klinicznych (otwartych lub zamkniętych dla członków Koła), podczas pracy kartelowej i podczas konferencji, dni pracy.
IV. Kadrę uczącą stanowią analitycy, którzy przeszli sami przez doświadczenie własnej psychoanalizy doprowadzonej do jej strukturalnego końca i mający bogate doświadczenie kliniczne.
Zasadą Szkoły jest to, że za kształcenie teoretyczne prowadzący nie pobierają pieniędzy.
V. Zasady etyczne nie stanowią zespołu standardów lecz ściśle wynikają ze sposobu kształcenia praktyków, którzy w swojej pracy zajmują się nieświadomym.